عملکرد اینترلاک ولتاژ بالا و روش تحقق وسیله نقلیه الکتریکی

با پیشرفت مداوم فعلی وسایل نقلیه الکتریکی، تکنسین ها و کاربران بیشتر و بیشتر به ایمنی ولتاژ بالا وسایل نقلیه الکتریکی توجه می کنند، به ویژه اکنون که ولتاژهای پلت فرم بالاتر (800 ولت و بالاتر) به طور مداوم اعمال می شود. به عنوان یکی از اقدامات برای اطمینان از ایمنی ولتاژ بالا وسایل نقلیه الکتریکی، عملکرد اینترلاک ولتاژ بالا (HVIL) به طور فزاینده ای مورد تاکید قرار گرفته است و پایداری و سرعت پاسخ عملکرد HVIL به طور مداوم بهبود می یابد.

اینترلاک ولتاژ بالا(به اختصار HVIL)، یک روش طراحی ایمنی برای مدیریت مدارهای ولتاژ بالا با سیگنال های ولتاژ پایین است. در طراحی سیستم ولتاژ بالا، برای جلوگیری از قوس ناشی از اتصال دهنده ولتاژ بالا در عملیات واقعی فرآیند قطع و بسته شدن برق، یک کانکتور ولتاژ بالا به طور کلی باید دارای یک "اینترلاک ولتاژ بالا" باشد. تابع

یک سیستم اتصال ولتاژ بالا با عملکرد اینترلاک ولتاژ بالا، برق و پایانه های اینترلاک باید شرایط زیر را هنگام اتصال و قطع کردن داشته باشد:

هنگامی که سیستم اتصال ولتاژ بالا وصل می شود، ترمینال های برق ابتدا وصل می شوند و پایانه های در هم قفل شده بعداً وصل می شوند. هنگامی که سیستم اتصال ولتاژ بالا قطع می شود، ابتدا پایانه های اینترلاک شده و پایانه های برق بعداً قطع می شوند. یعنی می گویند:ترمینال های ولتاژ بالا طولانی تر از ترمینال های اینترلاک ولتاژ پایین هستند که کارایی تشخیص سیگنال اینترلاک ولتاژ بالا را تضمین می کند.

اینترلاک های ولتاژ بالا معمولاً در مدارهای الکتریکی با ولتاژ بالا مانند کانکتورهای ولتاژ بالا، MSD ها، جعبه های توزیع ولتاژ بالا و سایر مدارها استفاده می شوند. کانکتورهای دارای اینترلاک ولتاژ بالا را می توان با زمان بندی منطقی اینترلاک فشار قوی در زمانی که باز کردن قفل تحت برق انجام می شود جدا کرد و زمان قطع به اندازه تفاوت بین طول تماس موثر اینترلاک ولتاژ بالا مربوط می شود. پایانه ها و پایانه های برق و سرعت قطع شدن. معمولاً زمان پاسخگویی سیستم به مدار ترمینال اینترلاک بین 10 ~ تا 100 میلی‌ثانیه است، زمانی که زمان جداسازی (قطع) سیستم اتصال کمتر از زمان پاسخ‌دهی سیستم باشد، خطر ایمنی وصل و قطع برق وجود خواهد داشت و باز کردن قفل ثانویه برای حل مشکل این زمان قطع شدن طراحی شده است، معمولاً باز کردن قفل ثانویه می تواند به طور موثر این زمان قطع شدن بیش از 1 ثانیه را کنترل کند تا از ایمنی عملیات اطمینان حاصل شود.

صدور، دریافت و تعیین سیگنال اینترلاک همگی از طریق مدیر باتری (یا VCU) انجام می شود. در صورت وجود خطای اینترلاک ولتاژ بالا، خودرو مجاز به استفاده از برق فشار قوی نیست و مدارهای اینترلاک مدل های مختلف خودرو دارای تفاوت های خاصی هستند (از جمله تفاوت در پایه های اینترلاک و قطعات ولتاژ بالا موجود در اینترلاک). ).

شکل بالا یک اینترلاک سیمی سخت را نشان می دهد که از یک سیم سخت برای اتصال سیگنال های بازخورد از هر کانکتور مولفه ولتاژ بالا به صورت سری استفاده می کند تا یک مدار اینترلاک تشکیل شود، هنگامی که یک قطعه ولتاژ بالا در مدار قفل نشود، دستگاه نظارت اینترلاک بلافاصله انجام می شود. به VCU گزارش دهید، که استراتژی خاموش کردن مربوطه را اجرا خواهد کرد. البته لازم به ذکر است که نمی توانیم اجازه دهیم یک خودروی پرسرعت به طور ناگهانی قدرت خود را از دست بدهد، بنابراین در اجرای استراتژی کاهش قدرت باید سرعت خودرو را در نظر گرفت، بنابراین اینترلاک هارد سیم باید هنگامی که استراتژی تدوین می شود، درجه بندی می شود.

به عنوان مثال، BMS، RESS (سیستم باتری)، و OBC به عنوان سطح 1، MCU و MOTOR (موتور الکتریکی) به عنوان سطح 2، و EACP (کمپرسور تهویه مطبوع الکتریکی)، PTC و DC/DC به عنوان سطح 3 طبقه بندی می شوند.

استراتژی های مختلف HVIL برای سطوح مختلف به هم پیوسته اتخاذ شده است.

از آنجایی که اجزای ولتاژ بالا در سرتاسر وسیله نقلیه توزیع شده اند، این منجر به طول سیم سخت اینترلاک بسیار طولانی می شود که منجر به سیم کشی پیچیده و افزایش هزینه سیم کشی های ولتاژ پایین می شود. با این حال، روش اتصال سیم سخت از نظر طراحی انعطاف‌پذیر، از نظر منطق ساده، بسیار بصری و مساعد برای توسعه است.