Met de huidige voortdurende ontwikkeling van elektrische voertuigen besteden steeds meer technici en gebruikers steeds meer aandacht aan de hoogspanningsveiligheid van elektrische voertuigen, vooral nu er voortdurend hogere platformspanningen (800V en hoger) worden toegepast. Als een van de maatregelen om de hoogspanningsveiligheid van elektrische voertuigen te garanderen, wordt de hoogspanningsinterlockfunctie (HVIL) steeds meer benadrukt en worden de stabiliteit en reactiesnelheid van de HVIL-functie voortdurend verbeterd.
Hoogspanningsvergrendeling(kortweg HVIL) is een veiligheidsontwerpmethode om hoogspanningscircuits met laagspanningssignalen te beheren. Om bij het ontwerp van het hoogspanningssysteem de boog te vermijden die wordt veroorzaakt door de hoogspanningsconnector tijdens de daadwerkelijke werking van het proces van elektrisch ontkoppelen en sluiten, moet een hoogspanningsconnector over het algemeen een "hoogspanningsvergrendeling" hebben. functie.
Een hoogspanningsverbindingssysteem met hoogspanningsvergrendelingsfunctie, stroomvoorziening en vergrendelingsklemmen moet bij het aansluiten en loskoppelen aan de volgende voorwaarden voldoen:
Wanneer het hoogspanningsverbindingssysteem is aangesloten, worden eerst de vermogensterminals aangesloten en later de in elkaar grijpende terminals; wanneer het hoogspanningsverbindingssysteem wordt losgekoppeld, worden eerst de in elkaar grijpende klemmen losgekoppeld en later de vermogensklemmen. Dat wil zeggen:de hoogspanningsterminals zijn langer dan de laagspanningsvergrendelingsterminals, wat de effectiviteit van de hoogspanningsvergrendelingssignaaldetectie garandeert.
Hoogspanningsvergrendelingen worden vaak gebruikt in elektrische hoogspanningscircuits, zoals hoogspanningsconnectoren, MSD's, hoogspanningsverdeelkasten en andere circuits. Connectoren met hoogspanningsvergrendelingen kunnen worden losgekoppeld door de logische timing van de hoogspanningsvergrendeling wanneer het ontgrendelen onder stroom wordt uitgevoerd, en het tijdstip van ontkoppeling is gerelateerd aan de grootte van het verschil tussen de effectieve contactlengtes van de hoogspanningsvergrendeling terminals en de stroomterminals en de snelheid van ontkoppeling. Normaal gesproken ligt de responstijd van het systeem op het in elkaar grijpende aansluitcircuit tussen 10 ~ en 100 ms. Wanneer de scheidingstijd (loskoppelen) van het verbindingssysteem korter is dan de responstijd van het systeem, bestaat er een veiligheidsrisico bij het elektrisch aansluiten en loskoppelen, en de secundaire ontgrendeling is ontworpen om het probleem van deze ontkoppelingstijd op te lossen. Meestal kan de secundaire ontgrendeling deze ontkoppelingstijd van meer dan 1 seconde effectief controleren om de veiligheid van de operatie te garanderen.
De uitgifte, ontvangst en bepaling van het vergrendelingssignaal worden allemaal gerealiseerd via de batterijmanager (of VCU). Als er sprake is van een storing in de hoogspanningsvergrendeling, mag het voertuig niet op hoogspanningsstroom rijden en vertonen de vergrendelingscircuits van verschillende automodellen bepaalde verschillen (waaronder verschillen in de vergrendelingspinnen en hoogspanningsonderdelen die in de vergrendeling zijn opgenomen). ).
De bovenstaande afbeelding toont een bedrade vergrendeling, waarbij gebruik wordt gemaakt van een harde draad om de feedbacksignalen van elke hoogspanningscomponentconnector in serie aan te sluiten om een vergrendelingscircuit te vormen. Wanneer een hoogspanningscomponent in het circuit niet in elkaar grijpt, zal het vergrendelingsbewakingsapparaat onmiddellijk rapporteren aan de VCU, die de bijbehorende uitschakelstrategie zal uitvoeren. Er moet echter worden opgemerkt dat we een snelle auto niet plotseling vermogen kunnen laten verliezen, dus moet er rekening worden gehouden met de snelheid van de auto bij de uitvoering van de power-down-strategie, dus moeten de bekabelde vergrendelingen worden ingeschakeld. beoordeeld wanneer de strategie is geformuleerd.
BMS, RESS (accusysteem) en OBC worden bijvoorbeeld geclassificeerd als niveau 1, MCU en MOTOR (elektromotor) als niveau 2, en EACP (elektrische airconditioningcompressor), PTC en DC/DC als niveau 3.
Er worden verschillende HVIL-strategieën toegepast voor verschillende in elkaar grijpende niveaus.
Omdat de hoogspanningscomponenten door het voertuig zijn verdeeld, leidt dit tot een zeer lange lengte van de vaste bedrading, wat resulteert in complexe bedrading en hogere kosten voor laagspanningskabelbomen. De hardwire-interlockingmethode is echter flexibel qua ontwerp, eenvoudig van logica, zeer intuïtief en bevorderlijk voor de ontwikkeling.
Posttijd: 26 januari 2024