Standardy i zastosowania dotyczące złączy wysokiego napięcia oraz środki ostrożności

Normy dla złączy wysokiego napięcia

Standardyzłącza wysokiego napięciaopierają się obecnie na standardach branżowych. Jeśli chodzi o standardy, istnieją przepisy bezpieczeństwa, standardy wydajności i inne wymagania, a także standardy testowania.

Obecnie, jeśli chodzi o standardową zawartość GB, wiele obszarów wymaga jeszcze dalszego udoskonalenia i udoskonalenia. Najbardziej popularne projekty producentów złączy będą nawiązywać do standardu branżowego LV opracowanego wspólnie przez czterech głównych europejskich producentów OEM: Audi, BMW, Daimler i Porsche. serii norm, Ameryka Północna będzie odnosić się do standardu branżowego serii norm SAE/USCAR opracowanego przez organizację zajmującą się łączeniem wiązek przewodów EWCAP, spółkę joint venture pomiędzy trzema głównymi europejskimi producentami OEM: Chryslerem, Fordem i General Motors.

Oskar

SAE/USCAR-2

Wydajność złącza wysokiego napięcia SAE/USCAR-37. Suplement do SAE/USCAR-2

DIN EN 1829 Wysokociśnieniowe maszyny do natryskiwania wody. Wymagania bezpieczeństwa.

DIN EN 62271 Aparatura rozdzielcza i sterownicza wysokiego napięcia. Kable w izolacji wypełnionej cieczą i wytłaczane. Końcówki kablowe wypełnione cieczą i suche.

 

Zastosowania złączy wysokiego napięcia

Z punktu widzenia samego złącza istnieje wiele klasyfikacji złączy: na przykład są okrągłe, prostokątne itp. pod względem kształtu oraz o wysokiej częstotliwości i niskiej częstotliwości pod względem częstotliwości. Różne branże również będą się różnić.

Często w całym pojeździe możemy zobaczyć różnorodne złącza wysokiego napięcia. Ze względu na różne metody łączenia wiązek przewodów dzielimy je na dwie kategorie połączeń:

1. Typ stały łączony bezpośrednio za pomocą śrub

Połączenie śrubowe to metoda połączenia, którą często spotykamy w całym pojeździe. Zaletą tej metody jest niezawodność połączenia. Siła mechaniczna śruby może wytrzymać wpływ wibracji na poziomie motoryzacyjnym, a jej koszt jest również stosunkowo niski. Oczywiście niedogodnością jest to, że połączenie śrubowe wymaga pewnej przestrzeni operacyjnej i instalacyjnej. W miarę jak obszar staje się coraz bardziej zorientowany na platformę, a przestrzeń wewnętrzna samochodu staje się coraz bardziej rozsądna, nie można pozostawić zbyt dużej przestrzeni instalacyjnej, a także z operacji wsadowych. Nie jest to odpowiednie z punktu widzenia obsługi posprzedażnej i im więcej śrub, tym większe ryzyko błędu ludzkiego, więc to też ma swoje pewne ograniczenia.

Często widzimy podobne produkty we wczesnych japońskich i amerykańskich modelach hybrydowych. Oczywiście nadal możemy zaobserwować wiele podobnych połączeń w trójfazowych liniach silnika niektórych samochodów osobowych oraz w liniach wejściowych i wyjściowych zasilania akumulatorów w niektórych pojazdach użytkowych. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie takie połączenia wymagają stosowania skrzynek zewnętrznych w celu spełnienia innych wymagań funkcjonalnych, takich jak ochrona, więc decyzja o zastosowaniu tej metody musi opierać się na projekcie i układzie linii energetycznej pojazdu oraz w połączeniu z wymaganiami posprzedażowymi i innymi.

2. Złącze wtykowe

Natomiast złącze współpracujące zabezpiecza połączenie elektryczne poprzez połączenie dwóch obudów zacisków w celu zapewnienia połączenia z tą wiązką przewodów. Ponieważ połączenie wtykowe można podłączyć ręcznie, z pewnego punktu widzenia może to nadal zmniejszać wykorzystanie przestrzeni, szczególnie w niektórych małych przestrzeniach roboczych. Połączenie wtykowe przeszło od wczesnego bezpośredniego kontaktu końcówek męskich i żeńskich do metody wykorzystującej elastyczne przewody w środku do materiałów stykowych. Metoda kontaktowa polegająca na zastosowaniu elastycznych przewodów pośrodku jest bardziej odpowiednia dla większych połączeń prądowych. Ma lepsze materiały przewodzące i lepsze elastyczne struktury konstrukcyjne. Pomaga także zmniejszyć rezystancję styków, zwiększając niezawodność połączeń wysokoprądowych.

Możemy nazwać środkowym elastycznym kontaktem przewodnika. W branży istnieje wiele sposobów styku, takich jak znany typ sprężyny, sprężyna koronowa, sprężyna płytkowa, sprężyna drutowa, sprężyna kłowa itp. Oczywiście istnieją również jednostki ODU typu sprężynowego i typu MC. Typ sprężyny liniowej itp.

Widzimy rzeczywiste formularze wtyczek. Istnieją również dwie metody: metoda wtyku okrągłego i metoda wtyku chipowego. Okrągła metoda wtyczki jest bardzo powszechna w wielu modelach domowych.AmfenolTEsą również duże prądy o średnicy 8 mm i większej. Wszystkie przyjmują okrągły kształt;

Bardziej reprezentatywnym „typem chipa” jest styk PLK, taki jak Kostal. Sądząc po wczesnym rozwoju japońskich i amerykańskich modeli hybrydowych, nadal istnieje wiele zastosowań typu chip. Na przykład we wczesnych Priusach i Tssli mniej więcej wszyscy przyjęli tę metodę, łącznie z niektórymi częściami śruby BMW. Z punktu widzenia kosztów i konwekcji ciepła typ płytowy jest rzeczywiście lepszy niż tradycyjny typ sprężyny okrągłej, ale myślę, że wybrana metoda zależy z jednej strony od rzeczywistych potrzeb aplikacji, a z drugiej ma wiele wspólnego z styl projektowania każdej firmy.

 

Kryteria wyboru i środki ostrożności dotyczące samochodowych złączy wysokiego napięcia

(1)Wybór napięcia musi odpowiadać:napięcie znamionowe pojazdu po obliczeniu obciążenia powinno być mniejsze lub równe napięciu znamionowemu złącza. Jeżeli napięcie robocze pojazdu przekracza napięcie znamionowe złącza i będzie ono używane przez dłuższy czas, złącze elektryczne będzie narażone na ryzyko wycieku i ablacji.

(2)Bieżący wybór powinien pasować do:po obliczeniu obciążenia prąd znamionowy pojazdu powinien być mniejszy lub równy prądowi znamionowemu złącza. Jeżeli prąd roboczy pojazdu przekracza prąd znamionowy złącza, złącze elektryczne ulegnie przeciążeniu i uszkodzeniu podczas długotrwałej pracy.

(3)Wybór kabla wymaga dopasowania:Dopasowanie doboru kabli pojazdu można podzielić na dopasowanie kabla przewodzącego prąd i dopasowanie uszczelnienia złącza kablowego. Jeśli chodzi o obciążalność prądową kabli, każdy producent OEM zatrudnia inżynierów elektryków, którzy opracowują odpowiednie projekty, co nie będzie tutaj wyjaśniane.

Dopasowanie: złącze i uszczelka kabla opierają się na elastycznym ściskaniu gumowej uszczelki, aby zapewnić docisk między nimi, zapewniając w ten sposób niezawodną ochronę, taką jak IP67. Z obliczeń wynika, że ​​realizacja określonego docisku zależy od określonej wielkości docisku uszczelki. Odpowiednio, jeśli wymagana jest niezawodna ochrona, zabezpieczenie uszczelnienia złącza ma na początku projektu określone wymagania dotyczące rozmiaru kabla.

Przy tym samym przekroju przewodzącym prąd kable mogą mieć różne średnice zewnętrzne, np. kable ekranowane i nieekranowane, kable GB i kable w standardzie LV216. Konkretne pasujące kable są wyraźnie określone w specyfikacji wyboru złącza. Dlatego przy wyborze złączy należy zwrócić szczególną uwagę na dostosowanie się do wymagań specyfikacji kabla, aby zapobiec uszkodzeniu uszczelnienia złącza.

(4)Cały pojazd wymaga elastycznego okablowania:W przypadku okablowania pojazdów wszyscy producenci OEM mają obecnie wymagania dotyczące promienia zgięcia i luzu; w oparciu o przypadki zastosowania złączy w całym pojeździe zaleca się, aby po zakończeniu montażu wiązki przewodów sama końcówka złącza nie była wymuszana. Dopiero gdy cała wiązka przewodów zostanie poddana wibracjom i uderzeniom podczas jazdy pojazdu, a nadwozie ulegnie względnemu przemieszczeniu, naprężenie można zmniejszyć dzięki elastyczności wiązki przewodów. Nawet jeśli na zaciski złącza przeniesione zostanie niewielkie naprężenie, powstałe naprężenie nie przekroczy projektowej siły utrzymującej zacisków w złączu.


Czas publikacji: 15 maja 2024 r